భజన అంటే ఏమిటి?

"భజన" అనే పదం సంస్కృత భాషలో "భజ్" అనే ధాతు నుండి వచ్చింది, దీని అర్థం "భక్తితో సేవ చేయడం", "పూజించడం", లేదా "గురించిచింతన చేయడం". భజన అంటే భగవంతుని నామస్మరణ చేయడం, గాత్రంతో లేదా వాద్యాలతో పాటలు పాడడం ద్వారా భక్తి వ్యక్తపరచడం. ఇది భక్తి మార్గంలో ఒక ముఖ్యమైన విధానం.

భజనలలో ఎక్కువగా భగవంతుని గుణగణాల గురించి, అవతారల చరిత్రలు, భక్తుల కధలు ఉంటాయి. ఇవి శ్రావణానందాన్ని కలిగిస్తూ, శ్రద్ధా-భక్తులను పెంచే విధంగా ఉంటాయి. భజనలో ప్రతి ఒక్కరు ఒక పాట పాడే విధముగా ప్రేరేపించాలి. సాధన చేసే ప్రయత్నం చేయాలి. భగవంతుని కృపకు అందరూ పాత్రులు కావాలి. 

భజనకు ఉండవలసిన లక్షణాలు:

భజన అర్థవంతంగా, శ్రద్ధగా ఉండాలంటే కొన్ని ముఖ్యమైన లక్షణాలు పాటించాలి:

    భక్తి:
    భజనలో అత్యంత ముఖ్యమైన లక్షణం భక్తి. మనస్పూర్తిగా, ఏకాగ్రతతో భగవంతుని పట్ల ప్రేమతో భజన చేయాలి.

   * శ్రద్ధ:*
    పాటల అర్థాన్ని అర్థం చేసుకుని, అందులోని తాత్పర్యాన్ని గ్రహించి, శ్రద్ధతో పాడాలి.

    శుద్ధ భావన:
    భజన స్వార్థరహితం, విశుద్ధమైన ఉద్దేశ్యంతో ఉండాలి. పొగరు, ప్రదర్శనల కోసం కాకుండా, అంతర్ముఖతతో జరగాలి.

    స్వర సరస్యత:
    భజన స్వరంలో సరళంగా, శ్రావ్యంగా ఉండాలి. వాద్యాలు, గానం కలసి హార్మోనిగా ఉండాలి.

    నామస్మరణ ప్రాధాన్యత:
    భజనలలో భగవంతుని నామము పదే పదే వచ్చేటట్లు ఉండాలి. నామస్మరణే భజనకు ప్రాణం.

    సమూహ భక్తి (సత్సంగ్):
    భజనలు తరచూ సమూహంగా చేస్తారు. ఇది సమూహంలో ఉన్న అందరికీ ఆధ్యాత్మిక ఉల్లాసాన్ని కలిగిస్తుంది.

    అనుసంధానం (కథన - గానం):
    భజనలలో గానం మధ్యలో చిన్న చిన్న వ్యాఖ్యానాలు, చివరిలో సత్సంగం ఉండడం వల్ల శ్రోతలకూ అవగాహన పెరుగుతుంది. అధ్యాత్మిక దృష్టికోణం అలవడుతుంది. సత్సంగం లేని భజన ఆత్మ లేని దేహం వంటిది.

    వినయము:
    భజన చేసే వారిలో వినయము ఉండాలి. తమ ప్రతిభను చూపించాలనే గర్వం కాకుండా, భగవంతుని సేవ భావన ఉండాలి.

ముగింపు:

భజన అనేది శుద్ధమైన హృదయంతో జరిగే ఒక భక్తి ప్రక్రియ. ఇది మనసుని శాంతింపజేస్తుంది, భగవంతుని సమీపానికి తీసుకెళ్తుంది. నిజమైన భజన భగవంతుని నామాన్ని, రూపాన్ని, మహిమను శ్రద్ధతో స్మరించడం మరియు భాగవతత్వాన్ని గ్రహించడం.